De Fanfare

De fanfare staat onder leiding van Gerhart Drijvers, er zijn momenteel +30 spelende leden.

Kijk hieronder wat voor instrumenten wij zoal bespelen. Tevens een uitleg van onze instrumenten.

Een fanfare bestaat uit:

  • koperen blaasinstrumenten,
  • saxofoons,
  • slagwerkgroep.

In de groep van de scherpe kopers onderscheiden we:

  • de cornetten,
  • trompetten
  • hun grote broers trombones.

In de familie van de saxhoorns, net zoals de saxofoon ontwikkeld door de Belg Adolf Sax, onderscheiden we:

  • bugels,
  • de althoorns,
  • de baritons/euphoniums
  • de bas-tuba.

In de groep van de saxofoons vinden we:

  • de sopraansax,
  • altsax,
  • tenorsax,
  • baritonsax.

In de slagwerkgroep vinden we zowat alle slagwerkinstrumenten terug. Zoals in een symfonisch orkest de violen de melodiegroep vormen en in een harmonie de klarinetten, zo wordt de melodiegroep in een fanfareorkest door de bugelsectie gevormd.

[dsm_text_divider header=”De Dirigent” color=”#2a6bbf” divider_style=”inset” divider_weight=”2px” text_gap=”15px” _builder_version=”4.0.7″ header_text_color=”#f1f1f1″ width=”80%” module_alignment=”center” _i=”0″ _address=”1.1.0.0″ /]
Een dirigent (afgeleid van het Latijnse dirigere = ‘afbakenen, rechtmaken, leiden, regelen, inrichten’) is de leider van een orkest, koor of ander muziekgezelschap. Het leiden van het orkest zelf wordt directie genoemd. Ook het vak van het opleiden van muziekstudenten tot dirigent wordt aan conservatoria directie genoemd.

Een dirigent leidt de repetities en de officiële uitvoeringen voor publiek of opname en beslist hoe een compositie gespeeld en/of gezongen wordt, de zogenaamde interpretatie. De werkelijke kunst van het dirigeren bestaat niet zozeer in het aangeven van de maat, alswel in het overbrengen van emoties, musici overtuigen van de gewenste interpretatie, en hen motiveren. Tot de vereisten voor een goede dirigent behoren een gedegen muzikaal inzicht, ijzeren wil, grote stressbestendigheid, grote algemene cultuurkennis, overredingskracht, verbeelding, en, naast een goede dirigeerslag (al dan niet met dirigeerstok), een uitstekende conditie.

De dirigent maakt veelal gebruik van een partituur, een muziekboek waarin de partijen van alle instrumenten en stemmen staan met hun muzieknotatie. Veel dirigenten spelen ook zelf een instrument en zo kan het gebeuren dat vele musici later dirigent worden. Ook componisten hebben vaak het dirigeerstokje gehanteerd.

[dsm_text_divider header=”Onderstaande instrumenten worden door ons bespeeld” color=”#2a6bbf” divider_style=”inset” divider_weight=”2px” text_gap=”15px” _builder_version=”4.0.7″ header_text_color=”#f1f1f1″ width=”80%” module_alignment=”center” custom_margin=”40px||||false|false” _i=”3″ _address=”1.1.0.3″ /]

Een altsaxofoon of altsax of alto is de meest voorkomende uitvoering van de saxofoon. Het instrument is uitgevonden door Adolphe Sax en staat gestemd in de toonsoort Es hoewel ook uitvoeringen in C voorkomen. De altsax is goed te herkennen aan de rechte hals (bovenste stuk waarop het mondstuk bevestigd wordt), die boven de body (de rest van het instrument tot aan de beker) abrupt naar beneden knikt.

De baritonsaxofoon of baritonsax is een wat minder gebruikelijke saxofoon dan de tenor- of altsax. Het instrument is doorgaans in Es gestemd, en heeft vaak als extra noot een zogenaamde ‘lage-A’ waar de overige saxofoons een bereik tot een ‘lage-Bes’ hebben.

De baritonsax heeft een lage en warme klankkleur, en wordt onder andere in fanfares en harmonieorkesten gebruikt. Een saxofoonkwartet heeft de baritonsax als laagste instrument in zijn midden.

Ook qua vorm is de baritonsax anders, waar de tenorsax alleen een bocht in de hals heeft, heeft een baritonsax een tweetal extra 180° bochten bij het mondstuk.

De tenorsaxhoorn of gewoonlijk bariton genoemd is een saxhoorn. Hij staat gestemd in bes en heeft een iets scherpere en hogere klank dan het eufonium, die toch nog zacht is. Meestal heeft een bariton drie ventielen, hoewel er exemplaren zijn waar een vierde ventiel is bijgezet.

In een conventionele brassband zitten twee baritons, een eerste bariton en een tweede bariton. De eerste bariton speelt af en toe solistische melodieën of tegenmelodieën en moet over het algemeen hogere noten spelen. De tweede bariton is eerder begeleidend en speelt vaak de lagere noten van de baritonpartij. Bij sommige muziekstukken kan dit natuurlijk precies tegenovergesteld zijn, of de 1e bariton speelt de melodie en de 2e bariton speelt een tegenmelodie.

De tuba is de naam voor een aantal koperen blaasinstrumenten in het bas-register. Instrumenten die onder de tubafamilie worden geschaard zijn het eufonium (soms tenortuba genoemd) en de (bas)tuba’s (gestemd in F, Es, C of Bes). Tuba is een benaming die in vele talen wordt gebruikt en ongespecificeerd verstaat men onder ’tuba’ meestal een bastuba. In amateur blaasorkesten in Nederland en Vlaanderen heeft men echter dikwijls de gewoonte om onder de term ’tuba’ een eufonium te verstaan, wat voor enige verwarring kan zorgen.

De bugel of flügelhorn is een koperen blaasinstrument dat een belangrijk instrument is in fanfare-orkesten. Het is gestemd in Bes of Es (sporadisch ook wel C) met drie ventielen. De hele lengte van het klankbuis is bij een bugel in Bes 130 cm en bij een bugel in Es 98 cm.

De vorm van de bugel is geheel conisch voorbij het ventielhuis en met ruimere bochten dan de trompet, waardoor de bugel een veel zachtere, warmere en rondere klank heeft. De bugel is uitgevonden door Adolphe Sax, die ook de saxofoon ontwierp. Adolphe Sax wilde namelijk een instrument hebben dat op een trompet leek, maar een zachtere en warmere klank had.

De cornet is een aan de bugel verwant koperen blaasinstrument. In vergelijking met de bugel is de cornet wat lastiger bespeelbaar door de engere mensuur. De toon van de cornet is hierdoor minder mild dan die van de bugel, maar duidelijk milder dan die van de trompet.De cornet lijkt veel op de trompet. Het instrument heeft evenwel een andere geschiedenis: het stamt af van de posthoorn (cornetta betekent dan ook letterlijk “hoorntje”). Het verschil is voornamelijk dat de buis van de cornet een gemengd cilindrisch-conische vorm heeft en die van de trompet een cilindrische: tussen het mondstuk en de beker wordt de diameter van de buis van de cornet na een recht deel steeds wijder. Ook is de cornet compacter gebouwd, met wijdere bochten dan de trompet. De cornet staat overwegend in Bes gestemd, maar in ouder repertoire komt ook de cornet in A voor (Stravinsky en Tsjaikovski). Verder komt in de brassband nog de Es-cornet (ook wel sopraan- of sopranocornet genoemd) voor.

Een eufonium of tenortuba is een koperen blaasinstrument. De toon is te vergelijken met een baritonzanger. De naam eufonium komt oorspronkelijk van het Griekse woord euphonos, wat betekent “mooi klinkend” (eu (spreek uit ‘ui’ of ‘eu’) betekent “mooi” of “goed” en phonè betekent “klank” of “geluid”). Bijna alle huidige eufoniums zijn uitgevoerd met drukventielen, hoewel modellen met draaiventielen nog wel bestaan.

Iemand die op een eufonium speelt wordt een eufoniumspeler genoemd.

Tegenwoordig kennen we de hoorn als blaasinstrument in ensembles, orkesten of als solistisch muziekinstrument. Vroeger werd de hoorn bij de jacht gebruikt. Hoorns werden ook gebruikt om signalen door te geven, zoals de posthoorn, signaalhoorn en bugel. De hoorn hoort bij de familie koperblazers.Een hoorn is een koperen buis die begint met een mondstuk van ca. 17 mm doorsnede, daarna breder wordt tot circa 12 cm. Na een cilindervormig gedeelte mondt de buis uit in een beker met een doorsnede van circa 30 cm. De beker is aanzienlijk groter en anders van vorm dan die van de trompet. De totale lengte van de hoorn is afhankelijk van de grondstemming van het instrument: een Bes-hoorn is ongeveer 2,75 m, een F-hoorn 3,78 m en een C-hoorn 4,72 m. Tegenwoordig is een combinatie van twee hoorns in één instrument gebruikelijk, namelijk de dubbelhoorn (F – Bes). Dit is het standaard instrument in professionele symfonieorkesten. De dubbelhoorn wordt gebruikt voor het vergroten van het bereik en het krijgen van een andere klankkleur of timbre: de Bes-hoorn heeft een scherpere klank waardoor het meer geschikt is voor signalen; de F-hoorn is zachter van klank waardoor hij meer geschikt is voor het samenspel met houtblazers en strijkers. De hoorn heeft standaard drie draaiventielen. Er kan ook nog een stopventiel op zitten, wat het totaal tot vier maakt. Bij een dubbelhoorn kan men schakelen tussen de twee hoorns door middel van een soort trigger.

Binnen een orkest vormt het slagwerk een groep op zich. Ze speelt een belangrijke rol op het gebied van maat en ritme. Het drumstel is het meest veelzijdige slagwerkinstrument. Het bestaat uit een combinatie van bekkens, tom-toms, kleine trom en bassdrum. Met name bij lichte muziek wordt het drumstel intensief gebruikt. De grote en kleine trom spelen een belangrijke rol bij maat en ritme. Niet zelden geven ze nieuwe inpulsen aan de muziek. Trommen zijn aan twee kanten bespannen met een vel. De ruimte tussen de vellen en het frame dient als klankkast. Hieronder een kleine opsomming van wat er zich zoal in het slagwerk bevindt: Drumstel, Bekkens, Grote trom, Kleine trom, Timbales, Woodblock, Claves, Pauken, Bongo’s, Conga’s, Tamboerijn, Triangel, Gong, Percussie (klokkenspel, marimba, vibrafoon en xylofoon) en nog veel meer.

Slaginstrumenten of percussie worden doorgaans in twee groepen verdeeld op basis van klankvoortbrenging.

idiofoon: het geluid wordt door van nature klankrijk materiaal (een vaste stof die in hoorbare trilling kan worden gebracht) veroorzaakt (vb. xylofoon – hout, triangel – metaal) membranofoon: het geluid wordt door een vel of membraan veroorzaakt (vb. pauk, snare drum)

Verder wordt soms ook als derde groep genoemd de:

chordofoon: het geluid wordt door het in beweging brengen van een snaar veroorzaakt (vb. piano, cimbalom)

Een sopraansaxofoon of sopraansax is een van de kleinste (en hoogste) leden van de saxofoonfamilie. De soprillo en de sopraninosaxofoon zijn kleiner terwijl de altsax één maat groter is. Een sopraansax is doorgaans recht, in tegenstelling tot de alt en lagere leden van de saxofoonfamilie. Maar de sopraansax komt ook in een gebogen vorm voor (vorm van een altsax). Deze vorm is niet zo heel erg zeldzaam, verschillende merken maken dit soort vormen maar er is wel een andere wel zeldzame vorm: namelijk de saxello (een gebogen hals met een naar voren staande beker).

De sopraansax staat doorgaans gestemd in bes en blaast zoals alle saxofoons over in het octaaf.

Qua mensuur is de sopraansaxofoon te vergelijken met een klarinet. Beide zijn enkelrietinstrumenten. Het grote verschil in klankkleur wordt voornamelijk veroorzaakt door de verschillende boring; een sopraansaxofoon heeft een conische boring terwijl een klarinet een cilindrische boring heeft. Een klarinet blaast daarom over in het duodecime.

De tenorsaxofoon of tenorsax is na de altsaxofoon de meest voorkomende saxofoon. Het instrument is meestal in Bes gestemd; de meeste Amerikaanse modellen hebben een stempel met “low pitch” gestemd in Bb (bes) of “high pitch” gestemd in B. Een enkele keer is een tenorsax gestemd in C; dit heet een C melody en deze is iets kleiner dan de tenor. Beide hebben een S-vorm met een zwanenhals.

De tenorsax heeft een rijke klank en wordt in harmonieorkesten, fanfareorkesten en big bands gebruikt. Het is een belangrijk instrument in de jazz. Het heeft een bereik van As tot e2. Muziek voor de tenorsax wordt in de G-sleutel genoteerd van bes tot fis3 en klinkt een grote none lager.

De trombone (in de volksmond ook wel foutief schuiftrompet genoemd) is een blaasinstrument en wordt tot het scherpe koper gerekend. De naam stamt van het Italiaanse tromba met het suffix one en betekent dus “grote trompet”. Ze is familie van de trompet en in de meest voorkomende vorm (de tenortrombone) is zij tweemaal zolang als de B♭-trompet. Een trombone bestaat uit drie onderdelen; Een ketelvormig of V-vormig mondstuk. Dit steekt in een lange cilindrische metalen U-vormige uitschuifbare buis (de coulisse). Hierna volgt de bekersectie, die conisch uitloopt. Door het uitschuiven kan de bespeler de effectieve buislengte verkorten of verlengen, waarmee ook de toonhoogte verandert.Het geluid ontstaat ter plaatse van het mondstuk. Hier wordt de lucht door liptrillingen in beweging gebracht en ontstaat een staande golf in de buis. Omdat in een gegeven buislengte meerdere gehele staande golven passen, is het mogelijk bij gelijkblijvende buislengte meerdere tonen te produceren (overblazen), de boventonen: één golf met lengte X (de grondtoon), twee golven met lengte 1/2 X (eerste boventoon), drie golven met lengte 1/3 X (tweede boventoon) enz..

De trompet is een blaasinstrument van de familie der koperblazers, waarbij het geluid ontstaat doordat de lippen die tegen het mondstuk geplaatst worden, met de adem in trilling worden gebracht. De trompet klinkt vrij hoog en heeft een heldere doordringende toon. De afstand van het mondstuk tot aan de beker is ca. 50 cm. De lengte van de buis varieert echter per stemming en is bij een trompet in C 116 cm, bij een trompet in B♭ 131 cm, bij een trompet in D 104 cm, bij een trompet in F 177 cm en bij een trompet in E♭ 202 cm. De buis kan in een aantal combinaties worden verlengd door middel van een drietal ventielen, of – in het geval van de schuiftrompet – van een schuif. Hij eindigt in een trechtervormige beker, net zoals bij de meeste koperen blaasinstrumenten. De trompet heeft van oudsher een cilindrische buis die een scherpe klank ontwikkelt, en wordt daarom tot het scherpe koper gerekend. Door de eeuwen heen zijn de mondpijp (het eerste gedeelte na het mondstuk) en de beker echter steeds meer conisch geworden om het instrument makkelijker bespeelbaar te maken. Adolphe Sax heeft een hele reeks instrumenten gebouwd, de saxhoorns, die de ontwikkeling van de moderne trompet sterk hebben beïnvloed.

Contact

Neem Contact op

Bel of Email ons

06 – 2146 8967
debazuinwetering@gmail.com

Of vul hieronder ons contactformulier in.

Wij repeteren in

Streekcentrum “De Wielewaal” Scheerwolde
Scheerwolderweg 28
8371 WJ Scheerwolde
}

Repetitietijden

Wij repeteren op woensdagavond van 20:00 uur tot en met 22:00 uur